Ινομυώματα μήτρας
- τί είναι?
Πρόκειται για καλοήθεις μεσεγχυματικούς όγκους, που προέρχονται από τις λείες μυικές ίνες, οι οποίες συνιστούν το μυικό τοίχωμα της μήτρας. Περιλαμβάνονται μεταξύ των συνηθέστερων όγκων του γυναικείου σώματος.
Απασχολούν συνηθέστερα τις ηλικίες 22-55 ετών ενώ μετά την εμμηνόπαυση, εξαιτίας της ελαττωμένης οιστρογονικής διέγερσης, η επίπτωση τους εμφανίζει σημαντική μείωση.
Επηρεάζονται από τη δράση των ορμονών (οιστρογόνα) και για αυτό το λόγο έχουν την τάση να αυξάνονται στην αναπαραγωγική ηλικία και να μικραίνουν συνήθως μετά την εμμηνόπαυση.
Ανάλογα με την εντόπισή τους στη μήτρα διακρίνονται σε υποβλεννογόνια (προβάλλουν στην ενδομήτρια κοιλότητα), ενδοτοιχωματικά (στα τοιχώματα της μήτρας) και σε υπορογόνια (προβάλουν στην επιφάνεια της μήτρας).
Το μέγεθός τους μπορεί να ποικίλει από λίγα χιλιοστά εώς αρκετά εκατοστά.
- ποια τα συμπτώματα?
Τα ινομυώματα στην πλειονότητά τους είναι ασυμπτωματικά. Ορισμένες φορές ανάλογα με την εντόπιση και το μέγεθός τους μπορούν να εμφανίσουν ανώμαλη κολπική αιμόρροια, χρόνιο πυελικό άλγος, συμπτώματα πίεσης γειτονικών οργάνων, όπως η ουροδόχος κύστη (συχνουρία), αίσθημα βάρους, υπογονιμότητα και επιπλοκές που σχετίζονται με την κύηση.
- πώς αντιμετωπίζονται?
Η απόφαση για θεραπεία ή όχι των ινομυωμάτων και ο τρόπος αντιμετώπισης, θα πρέπει να γίνεται από την ασθενή μετά από συζήτηση με το γιατρό της.
Πολύποδες ενδομητρίου
Ανήκουν στους συχνότερους καλοήθης όγκους της μήτρας και ανευρίσκονται περίπου στο 10% των γυναικών. Συνηθέστερα αναπτύσσονται σε γυναίκες ηλικίας 40-60 ετών και είναι ορμονοεξαρτώμενοι.
Συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα και διαγιγνώσκονται σε υπερηχογραφική διερεύνηση ρουτίνας.
Το συχνότερο σύμπτωμα είναι η ανώμαλη κολπική αιμόρροια, η οποία τις περισσότερες φορές δεν είναι σημαντική και εμφανίζεται είτε ως μεσοκυκλική σταγονοειδής αιμόρροια είτε ως μηνορραγία. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι το αίμα μετά την επαφή και η υπογονιμότητα.
Οι πολύποδες χρήζουν παρακολούθησης χωρίς να μας ανησυχούν, αλλά πρέπει να αφαιρούνται όταν προκαλούν συμπτώματα ή εάν μεγαλώνουν, οπότε και μας βάζουν υποψίες για κακοήθεια. Επίσης πρέπει να αφαιρούνται σε γυναίκες που επιθυμούν σύλληψη. Η αφαίρεση γίνεται με υστεροσκόπηση, η οποία έχει και διαγνωστικό ρόλο, ή με απλή απόξεση της μήτρας.