Η εξωμήτρια ή έκτοπος κύηση είναι ένα είδος κύησης επικίνδυνο αλλά όχι σπάνιο. Η απουσία συμπτωμάτων και ο βαθμός
επικινδυνότητάς της, την καθιστά ιδιαίτερα προβληματική περίπτωση. Ωστόσο, η αναγνώριση των συμπτωμάτων και η
άμεση επικοινωνία με τον γυναικολόγο, μπορούν να προλάβουν καταστάσεις απειλητικές για την υγεία της γυναίκας.
Τι είναι η εξωμήτρια κύηση;
Όπως εύκολα μπορεί να υποψιαστεί από το όνομά της, εξωμήτριος είναι η κύηση κατά την οποία το γονιμοποιημένο ωάριο
δεν εμφυτεύεται στη μήτρα, αλλά έξω από αυτήν.
Ο κανονικός μηχανισμός έχει ως εξής: το ωάριο βγαίνει από την ωοθήκη, μπαίνει στη σάλπιγγα και συναντά το σπερμα-
τοζωάριο. Γονιμοποιείται και “κατεβαίνει” στη μήτρα όπου και εμφυτεύεται. Υπάρχει, λοιπόν, η πιθανότητα αφού γίνει
η γονιμοποίηση, το ωάριο να εμφυτευτεί κάπου έξω από τη μήτρα.
Συνήθως το γονιμοποιημένο αλλά…λάθος εγκατεστημένο ωάριο, εμφυτεύεται στη σάλπιγγα, ωστόσο, σε σπανιότερες
περιπτώσεις, το ωάριο μπορεί να εμφυτευτεί πριν φτάσει στη σάλπιγγα – κοιλιακή κύηση, τραχηλική κύηση.
Ποιοι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο;
Καταστάσεις που προδιαθέτουν σε εξωμήτριο, μπορεί να είναι:
– μια προηγούμενη εξωμήτριος κύηση
– η εξωσωματική γονιμοποίηση
– η τοποθέτηση και ύπαρξη ενδομήτριου σπειράματος (σπιράλ) στη μήτρα, καθώς και άλλες καταστάσεις.
Επιπλέον αίτια έκτοπης κύησης, μπορεί να είναι:
– ανατομικές ανωμαλίες στη διάπλαση των σαλπιγγών
– προηγούμενες επεμβάσεις στις σάλπιγγες
– η ενδομητρίωση
– τα ινωμυώματα
– το κάπνισμα.
Πως θα γίνει η διάγνωση;
Ενδέχεται η διάγνωση να γίνει όταν η κύηση θα έχει προχωρήσει σημαντικά και η έγκυος παρουσιάσει πολύ έντονο
πόνο. Ωστόσο, μπορεί να είναι πιο εγκαιρη, εφόσον διαπιστωθεί εγκυμοσύνη κατόπιν καθυστέρησης της περιόδου.
Τότε, ο γυναικολόγος θα συστήσει τεστ κυήσεως και υπερηχογράφημα – το πρώτο θα βγει θετικό, αλλά στο δεύτερο
θα φανεί ότι δεν υπάρχει γονιμοποιημένο ωάριο στο ενδομήτριο.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
-Καθυστέρηση περιόδου και αίμα στον κόλπο
-Έντονος πόνος στην κοιλιά (και ενδεχόμενη αύξηση της αιμορραγίας)
-Πόνος στον ώμο
Πως θεραπεύεται;
Ανάλογα με την περίπτωση, η θεραπεία μπορεί να είναι χειρουργική ή φαρμακευτική:
-Η φαρμακευτική θεραπεία γίνεται κυρίως με τη χορήγηση μεθοτρεξάτης, μιας ουσίας που παρεμποδίζει τη σύνθεση του
DNA: Απαραίτητη προϋπόθεση, η ασθενής να είναι αιμοδυναμικά σταθερή και το κύημα να είναι μικρότερο από 3,5
εκατοστά.
-Η χειρουργική αντιμετώπιση έγκειται στην αφαίρεση του εξωμήτριου κυήματος και στην περίπτωση της σαλπιγγικής
κύησης μπορεί να είναι συντηρητική (σαλπιγγοτομία-τομή της σάλπιγγας και αφαίρεση του κυήματος) ή ριζική (σαλ-
πιγγεκτομή-αφαίρεση ολόκληρης της σάλπιγγας) και μπορεί να γίνει είτε λαπαροσκοπικά είτε με ανοικτό χειρουργείο
(λαπαροτομία).
-Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε αυτόματη απορρόφηση του εξωμήτριου κυήματος
Πρέπει να θυμάστε!
Οι γυναίκες με ιστορικό εξωμητρίου κυήσεως έχουν κίνδυνο αυξημένο κίνδυνο κατά 10-15% να παρουσιάσουν και στο
μέλλον έκτοπη κύηση.
Η έγκαιρη διάγνωση είναι πάρα πολύ σημαντική, γιατί σε περίπτωση καθυστέρησης, ενδέχεται να προκληθεί ρήξη της
έκτοπης κύησης και αυξημένη αιμορραγία, κατάσταση απειλητική για τη ζωή της γυναίκας.