Η λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος είναι μια αρκετά συχνή νόσος, η οποία προκαλείται από την εισβολή μικροβίων σε αυτο.
Οι ουρολοιμώξεις αφορούν και τα δύο φύλλα και όλες τις ηλικίες. Στη βρεφική και νηπιακή ηλικία και συχνότερες στα αγόρια, ενώ στην νεανική ηλικία είναι πιο συχνές στα κορίτσια, πιθανώς λόγω της κοντής ουρήθρας.
Κατά την αναπαραγωγική ηλικία, οι ουρολοιμώξεις είναι πιο συχνές στις γυναίκες. Υπολογίζεται ότι 1 στις 5 γυναίκες θα πάθει ουρολοίμωξη τουλάχιστον μια φορά στη ζωή της. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι μικροοργανισμοί εισβάλλουν μια φορά στη ζωή της. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι μικροοργανισμοί εισβάλλουν στο ουροποιητικό από την ουρήθρα. Στις γυναίκες κυρίως αφορούν μικρόβια που βρίσκονται στον κόλπο και στον πρωκτό και ακολουθούν ανοδική πορεία προς την ουροδόχο κύστη λόγω της ανατομικής κατασκευής της ουρήθρας.
Είδη των ουρολοιμώξεων
Οι ουρολοιμώξεις χωρίζονται σε τέσσερις κύριες κατηγορίες: σε αυτές που προκαλούνται από βακτήρια και δεν προκαλούν συμπτώματα (ασυμπτωματική βακτηριουρία), στην κυστίτιδα, στην οξεία πυελονεφρίτιδα (λοίμωξη του νεφρού) και στις ουρολοιμώξεις που υποτροπιάζουν.
Ασυμπτωματική βακτηριουρία
Η καλλιέργεια ούρων βγαίνει θετική, αλλά ο ασθενής δεν εκδηλώνει συμπτώματα. Στους υγιείς ανθρώπους δεν χρειάζεται θεραπεία. Ωστόσο, πρέπει να υποβάλλονται σε αγωγή όσοι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, πολυκυστικούς νεφρούς, ανατομικές ή λειτουργικές διαταραχές του ουροποιητικού συστήματος, καθώς και οι ασθενείς που προετοιμάζονται για ουρολογική χειρουργική επέμβαση.
Κυστίτιδα
Εμφανίζεται με πόνο χαμηλά στην κοιλιά, ενοχλήματα κατά την ούρηση (πόνος, τσούξιμο,αίσθημα βάρους κατά την ούρηση), συχνουρία,δυσοσμία ούρων, αιματουρία (αίμα στα ούρα) και σπάνια πυρετό. Η διάγνωση γίνεται με τις κλασσικές εξετάσεις ούρων ( τη γενική και καλλιέργεια ούρων). Η θεραπεία είναι λήψη αντιβιοτικής αγωγής επί τέσσερις ημέρες σε συνδυασμό αυξημένη πρόσληψη υγρών από το στόμα.
Οξεία πυελονεφρίτιδα
Είναι λοίμωξη του νεφρού. Εμφανίζεται με πόνο στη μέση ή και στην κοιλιά, υψηλό πυρετό με ρίγος, ενοχλήματα κατά την ούρηση και λιγότερο συχνά, ναυτία και εμετούς. Η διάγνωση γίνεται με την καλλιέργεια ούρων, ενώ απαραίτητο είναι και ένα υπερηχογράφημα νεφρών για να εντοπιστεί τυχόν διάταση της πυέλου και του ουρητήρα με παρουσία πύου (πυονέφρωση). Σε περίπτωσεις όπου ο υψηλός πυρετός επιμένει παρά την αντιβίωση, πρέπει να γίνει και αξονική τομογραφία για τον αποκλεισμό αποστήματος μέσα στο νεφρό. Η θεραπεία είναι άμεση έναρξη ενδοφλέβιας αντιβιοτικής αγωγής, με αντιβιοτικό φάρμακο ευρέως φάσματος, σε συνδυασμό με την τοποθέτηση ουροκαθετήρα.
Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις
Υποτροπιάζουσες χαρακτηρίζονται οι ουρολοιμώξεις όταν συμβάινουν δύο ή περισσότερα επεισόδια τους τελευταίους 6 μήνες ή τρία ή περισσότερα επεισόδια τους τελευταίους 12 μήνες. Εκδηλώνονται σε ασθενείς με ανατομικές ή λειτουργικές ανωμαλίες του ουροποιητικού. Η θεραπεία είναι μεγάλης χρονικής διάρκειας και εξατομικεύται ανάλογα με το αίτιο.
10 βασικά μέτρα πρόληψης
10 απλά μέτρα για την πρόληψη των ουρολοιμώξεων
1. Πίνετε άφθονα υγρά, ιδιαίτερα νερό. Οκτώ με δέκα ποτήρια κάθε μέρα με μεσοδιαστήματα 2 ωρών βοηθούν στην παραγωγή ούρων που παρασύρουν τα μικρόβια και τα κάνουν να αποβληθούν από τον οργανισμό.
2. Ουρείτε όταν έχετε επιθυμία για ούρηση. Μην περιμένετε να γυρίσετε στο σπίτι και, κυρίως, μην αναστέλετε την έντονη επιθυμία. Μια τέτοια πρακτική σε χρόνια βάση θα απορυθμίσει την λειτουργία της ούρησης και μπορεί να καταστρέψει την κύστη σας. Επίσης, τα ούρα που παραμένουν στην κύστη δίνουν την ευκαιρία στα μικρόβια να αναπτυχθούν.
3. Ουρείτε πάντα πριν και μετά τη σεξουαλική επαφή. Πλυθείτε με άφθονο νερό, κατά το δυνατόν κρύο (τα μικρόβια και οι μύκητες αγαπούν τη ζέστη), ιδιαίτερα ύστερα από μεγάλης διάρκειας και έντασης επαφή που αυξάνει τη θερμοκρασία και προκαλεί ερεθισμό ή μικροτραυματισμούς. Επίσης, η καλή ενυδάτωση (1-2 ποτήρια νερό ) πριν από την επαφή κάνει πιο εύκολη την ούρηση μετά.
4. Ουρείτε αμέσως μετά το πρωκτικό σεξ. Χρησιμοποιείστε σαπούνι ή ένα μη ιωδιούχο αντισηπτικό. Το πρωκτικό σεξ σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα ουρολοίμωξης, αφού στον πρωκτό <<φιλοξενούνται>> φυσιολογικά τα τυπικά μικρόβια των ουρολοιμώξεων (κολοβακτηρίδιο, το γνωστο Ε.Cοli). Έντονη, συχνή και παρατεταμένη επαφή επίσης συνεπάγεται αυξημένη πιθανότητα του λοιμώξεων του ουροποιητικού. Άυξηση της θερμοκρασίας και υγρασία είναι ιδανικές συνθήκες πολλαπλασιασμού των μικροβίων.
5. Σκουπίζεστε ύστερα από ούρηση ή αφόδευση από τα εμπρός προς τα πίσω πάντα. Έτσι προφυλάγεστε από τη μεταφορά μικροβίων από τον πρωκτό στην ουρήθρα και στον κόλπο.
6. Αποφύγετε τη χρήση αντισηπτικών μέσα στον κόλπο, καθώς και ειδών υγιεινής με αποσμητικό (αρωματικά) που μεταβάλλουν την οξύτητα του κόλπου και την ισορροπία της φυσιολογικής μικροβιάκης χλωρίδας.
7. Αποφύγετε την χρήση πολύ στενών ρούχων και συνθετικών εσωρούχων.
8.Πίνετε χυμό cranberry (βακκινίων). Λαμβάνετε σκευάσματα τα οποία περιέχουν συμπυκνωμένη μορφή cranberry και πωλούνται στα φαρμακεία, καθώς αποδεδειγμένα προφυλλάσουν από τις ουρολοιμώξεις.
9. Πίνετε ξινόγαλα ή τρώτε γιαούρτι πρόβειο (με πέτσα). Περιέχει γαλακτοβάκιλλο, ο οποίος προφυλάσει από τις ουρολοιμώξεις και τις κολπίτιδες ( μυκητιάσεις).
10. Συμβουλευτείτε τον Γυναικολόγο σας έαν έχετε επεισόδιο ουρολοίμωξης. Μη χρησιμοποιείτε εμπειρικά αντιβιοτικά σκευάσματα. Εάν εμφανίζετε ουρολοιμώξεις συχνά, τότε θα πρέπει να πάρετε ειδικές οδηγίες, όπως λήψη μιας δόσης χημειοπροφυλακτικού φαρμάκου πριν από κάθε επαφή.